W lipcu rozpoczęłam serię "Dotyk Julii" autorstwa Tahereh Mafi. Jesteście ciekawi co sądzę o pierwszym tomie jednej z najpopularniejszych serii młodzieżowych? Zapraszam do recenzji!
Autor: Tahereh Mafi
Tytuł oryginalny: "Shatter me"
Tłumacz: Małgorzata Kafel
Wydawnictwo: Moon drive
Data wydania: 28 kwietnia 2014
L. stron: 336
„Nie możesz mnie dotknąć – szepczę.
Kłamię – oto, czego mu nie mówię.
Możesz mnie dotknąć – oto, czego nigdy nie powiem.
Proszę, dotknij mnie – oto, co chcę powiedzieć”.
Nikt nie wie, dlaczego dotyk Julii zabija.
Bezwzględni przywódcy Komitetu Odnowy chcą wykorzystać moc dziewczyny, aby zawładnąć światem. Julia jednak po raz pierwszy w życiu się buntuje. Zaczyna walczyć, bo u jej boku staje ktoś, kogo kocha
*Zostałam przeklęta*
Mam niezwykły dar
*Jestem potworem*
Mam nadludzką moc
*Mój dotyk zabija*
Mój dotyk to moja siła
*Jestem narzędziem zniszczenia*
Będę walczyć o miłość
„Uzależniająca, pełna napięcia i niezwykle zmysłowa. Chciałabym tak pisać. Po prostu nie możesz się oderwać od lektury”. – Lauren Kate, autorka „Upadłych”
17-letnia Julia Ferrars z powodu odkrytej w dzieciństwie niebezpiecznej mocy zabijania dotykiem, zostaje wysłana przez rodziców do szpitala psychiatrycznego. Spędziła w zamknięciu już 264 dni, z dala od świata zewnętrznego. Jedyne, o czym marzy to wolność, możność ujrzenia świata. Pewnego dnia do jej celi dołącza współlokator- Adam. Okazuje się, że pracuje on dla Warnera- okrutnego człowieka z Komitetu Odnowy,który rządzi ich sektorem. Julia trafia do kwatery Warnera. Jest obserwowana i zniewolona. Jej strażnikiem zostaje Adam, z którym się zaprzyjaźnia. Dzięki niemu w jej życiu pojawia się promyczek nadziei...
W książce Mafi mamy do czynienia ze światem, w którym nawet ptaki są legendą. Komitet Odnowy dąży do schwytania ludzi wyjątkowych, obdarzonych wyjątkowymi zdolnościami. Są gotowi zabić każdego, kto nie jest im posłuszny, jego rodzinę, w tym osoby starsze i dzieci.
Atutem jest też przepiękne wydanie tej serii. Jeśli zwrócimy uwagę na oko, możemy dostrzec w nim ptaka, który ma ogromne znaczenie dla całej serii.
Podsumowując przez większość książki się nudziłam, ale jest to normalne dla pierwszych tomów- budowanie świata itp... Jednak zakończenie z dreszczykiem emocji naprawdę zachęca do kontynuacji serii. Tym, co najbardziej ujmuje w tej książce jest piękny, poetycki styl pisania autorki. Polecam.
Cytaty:
Nadzieja bierze mnie w ramiona i trzyma w swoich objęciach, ociera mi łzy i mówi, że dziś, jutro, za dwa dni wszystko będzie dobrze, a ja jestem na tyle szalona, że ośmielam się w to wierzyć.
Śmiech jest oznaką życia.- Wzruszam ramionami, starając się, żeby to brzmiało obojętnie.- Do tej pory tak naprawdę nie żyłam.”
Jestem echem tego, co było kiedyś.
Prawda jest zazdrosną, porywczą kochanką, która nigdy nie śpi, oto, czego mu nie mówię. Nigdy nie będzie dobrze.
Wiem, że codziennie wali się niebo.
OCENA:
♥♥♥♥♥♥♥
7/10
Czytaliście tę książkę? Co o niej sądzicie?
Nudzenie się przy pierwszych tomach jakiekolwiek serii nie jest normalne. :) Normalne jest natomiast to, że akcja rozwija się powoli przez zapoznawanie i oswajanie czytelnika z danym światem, by mógł się bardziej z nim zżyć i utkwił mu w pamięci. Tę książkę czytałam i oprócz nieco irytującej bohaterki, jest to typowa dystopia, przy której można spędzić mile czas. Niestety nie wnosi do mojego życia nic,a nic, w końcu to mało wymagająca młodzieżówka.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam ciepło, Nat z natalie-and-books.blogspot.com